U kent mij misschien als Sjaak in de uitvoering van Into The Woods van 2014, als de verstrooide professor of de vriendelijke pandabeer uit de Dino Experience Liveshow van 2016 en 2017, als de regisseur van de theaterbewerking van Terry Pratchett’s Mort in 2012 of als de flamboyante modeontwerper van Madame Tussauds.

Ik raakte op vroege leeftijd besmet met het theatervirus. Vanaf de basisschool ging ik wekelijks naar de grote stad om toneel te spelen. Ik ben nooit gestopt.

Het ging niet altijd van een leien dakje. Ik kreeg op de middelbare school voor drama een mager zesje. Pogingen om een echte, gedegen theateropleiding te volgen mislukten. De amateurtheaterschool in Groningen stuurde me na een jaar naar huis. Ik ging uiteindelijk filosofie studeren en een veelbelovende academische carrière tegemoet.

Het bloed kruipt echter waar het niet gaan kan en in mijn studentenperiode acteerde ik meer dan ooit. Ik sloot me in 2005 aan bij een theatersportvereniging, waar ik in vijf jaar tijd de kunst van het improviseren onder de knie kreeg. Hier leerde ik dat theater meer is dan je rol spelen; je moet ook in het moment zijn, luisteren, inspelen op wat er gebeurt en je medespelers dingen aangeven.

Vanaf 2008 ging ik kleinschalige toneelproducties spelen met vrienden, waarbij ik mijn natuurlijke, veelzijdige en humoristische spel verder kon ontwikkelen. In 2012 volgde bij dit gezelschap mijn succesvolle regiedebuut: een bewerking van het boek Mort van mijn favoriete auteur Terry Pratchett.

Kleinschalige amateurproducties werden steeds groter en in 2013 stond ik voor het eerst in een volle Groningse Stadsschouwburg, als castlid van de allereerste uitvoeringen van de gevierde musical Aletta. Toen werd duidelijk dat mijn toekomst toch echt in het theater zou liggen. Sindsdien timmer ik aan de weg.

Mijn eerste professionele klussen hadden en hebben vooral te maken met jeugd- en kindertheater, een doelgroep waar ik veel affiniteit mee heb.

Als acteur ben ik gul, uitbundig en onbevreesd. Ik heb geen grote theoretische vakkennis maar heb het al doende ‘on the job’ geleerd. Ik stort mezelf overal met overgave in.

Ik ben ook mijn wetenschappelijke accolades niet vergeten en heb een populair-wetenschappelijk blog over dinosauriërs. Daarmee houd ik mijn schrijfknobbel in vorm.

Daarnaast ben ik een bevlogen muzikant. Ik speel gitaar, bas, keyboard en accordeon en ben geoefend zanger. Mijn grote muzikale liefde is progressieve rock. Ik luister veel naar Genesis, Marillion, Porcupine Tree, Pink Floyd, Haken en Big Big Train.